Fotolarımdan anlamış olmalısınız:) Dokulara hastayım!Her zaman çok dikkatimi çekmişler.
Wikipedian anlatımına göre: Dokular, objelerin dış yüzeylerinden , dokunma hisi ile algılanan /yaratılan özelliklere bağlıdır.
Ama bence ondan bundan daha fazladır.Şahsen onları "Hatıralar Kabukları" olarak tanımlıyorum.Başka bir şekilde düşünmem mümkün değil.Çünkü bana göre dokular bütün senelerin izlerini ve hatıralarını taşıyorlar.Bütün kokuları.Bütün titreyişleri.Bütün çatlamaları.
Kuklaları ile oynayan küçük bir kızın el izini , bazı küçük futbol oynayan çocukların duvara fırlattıkları topun izleri , iki aşıkların ilk isim harflerinin oyması , bir kadının boynunun kadifemsi dokuları , tutkuyla sarılan iki vücudun titreyişi , bir dansçının ayaklarının titremesini , dikkatsizce ama o kadar da duygulu yazılan bir yazının gölgelerini , "baş başa" olan bir dayanışmanın sinerjisini taşıyorlar...Ve bütün bu çeşitli ve yırtılmış tabakalar , renkler zamanın temsilcisi gibiler , her birisi başka bir karaktere, başka bir duruma aittir.Ve bütün doku da bu dinamiğin bir sintezi gibidir.
Harika değiller mi gerçekten?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder