Tek şiirim...

Hayatımda kendimi beceriksiz hissettiğim alanlar var: resim çizmek, teknik işler yapmak , şiir yazmak gibi.Hiç unutmam ilk okulda iken çok güzel şiir yazan arkadaşlarım vardı.Ben de bir gün hırs yapıp : ben de yazacam dedim:)Tam 2 saat oturdum , sonra bi bakıyorum elimde olan şey çok komik bir şiir.O günden sonra kararr vermiştim bir daha şiir yazmayıp insanları korkutmamaya, ama tabii bilirsiniz insan ergenlik çağında bazı şeyleri unutur her şeyi yapabildiğine inanır:) Aşağıdaki şiir de bunun ürünü.Onun için de tek şiirim zaten bir daha buna cesaret edemediğim için:)

İsimsiz

Ağlamak istiyorum , ağlayamıyorum;
gözlerim ağrıyor
Konuşmak istiyorum , konuşamıyorum;
İnsanlar gülecekti
Haykırmak istiyorum, yapamıyorum ;
sesim kısılmış
Niçin?Sormak istiyorum,yapamıyorum;
Kimse cevap vermiyor
Kendimi ifade etmek istiyorum, yapamıyorum;
Kimse beni anlamayacaktı
Açıklama yapmak istiyorum, yapamıyorum;
Sözlerim acı nedeni olabilir
Uyumak istiyorum,yapamıyorum;
Huzursuz ruhum buna izin vermez
Rahatlamak istiyorum , yapamıyorum;
Sakin bir yer bulamıyorum ki
Nefes almak istiyorum , yapamıyorum
Agoni nefesimi kısıtlıyor
Bir şeyler yapmak istiyorum, yapamıyorum
Uzun bekleyiş,aldırmazlıktan paslanan kalbim her hücremi felç etmiş
Bir çözüm bulmak sitiyorum , yapamıyorum
Yeni olan her şey bulunmuş zaten
Size yardım etmek istiyorum,yapamıyorum;
Kendim zayıf olduğumdan değil , buna sinik davranışlarınız beni durduruyor
Dünyayı değiştirmek için bir şeyler yapmak isterim , yapamıyorum
Her şey başlangıçtan beri karanlık içinde yapılmış
Ama ne olursa olsun sevinmeyin , her bir şeye rağmen
kristal gibi bir sevgiyle çevrili ruhuma dokunamayacaksınız...

Bakıyorum da ne kadar dertli imişim bunu yazdığımda.Eh ergenler hep böyle karamsar olmaz mı ki zaten? :)